CV’nizde Yazmayan Ama Gurur Duyduğunuz Şeyler Nelerdir Soruma İnsanlığa İnancınızı Tazeleyecek Cevaplar

Cuma sabahı işe başlamadan meyveli yoğurt ve filtre kahveden oluşan hızlı kahvaltımı kemirirken instagram hikayelerde amaçsızca geziniyordum. Kitabını (Girl Boss), yazarını (Sophia Amoruso) markasını (Nasty Gal) çok sevdiğim girlboss hesabının hikayesinde yazılan bir soru çok ilgimi çekti. “CV’nizde yazmayan ama en gurur duyduğunuz şey nedir?” Soru havada asılı kalmışken farklı kadınların cevap videoları dönmeye başladı. Geriye gidip soruyu ekran görüntüsü aldım. Soruyu kendime sordum. Aklıma hep blog, sosyal medya, dijital işlerim geldi. CV’imde en en altta, sadece iki kelime ile “websitem var linki de bu” diye geçiştirdiğim kısım.

Aslında biraz durup düşününce benim kim olduğum, nasıl çalıştığım, disiplin seviyem, yaratıcılığım, tutkumla ilgili en çok şey anlatan kaynak da belki de bu blogdu. Benim nasıl biri olduğumu anlamak için blogda on beş dakika geçirmek yeterdi. Koskoca CV’de onu iki kelimeyle geçiştirmiştim. Neden? Çünkü CV’ler o şekilde hazırlanırdı. İş verenler eğitimize, not ortalamamıza, çalıştığımız yerlere, mekanik ve soğuk gerçeklere bakmak isterdi. Hmm. Bende durum böyleyse diğerlerinde nasıldı acaba? Bu düşünceyle aynı soruyu kendi instagram hikayemden sizlere sordum.

Beklentim iş dışında severek yaptığınız diğer şeyler hakkında cevaplar duymaktı. Ama beklentilerimin çoook ötesinde harika cevaplar aldım. Çok mutlu oldum, güldüm, ilham aldım ve şaşırdım. Bazılarında o kadar duygulandım ki birazcık ağladım. Her yeni cevap geldiğinde koşarak açtım. Tüm bu cevapları kendime saklamanın çok da doğru olmayacağını düşünüp aşağıya listeliyorum. Arada insanlıktan ve dünyanın gidişatından umudu kesecek gibi olursanız buraya gelip bakarsınız. Ben öyle yapmayı düşünüyorum. Çünkü dikkatlice bakınca çevremiz gerçekten süper kahramanlarla dolu. Kendimizden başlayıp dikkatle bakmaya ve araştırmaya devam..

İNSANLIĞA İNANCINIZI TAZELEYECEK BİRBİRİNDEN HARİKA YANITLAR…

• Donör olmak. Kök hücre bağışı ile genetik ikizime (tanımıyorum)  can verdim ve bundan büyük gurur duyuyorum
• Beş kez paraşütle atladım 18 yaşındayken.
• Dünyanın en hızlı ve yüksek rollercoaster’ına iki kez binmek. Hala tadı damağımda.
• Tam bir kitap kurdu olan emekli öğretmen anneme beklemediği zamanlarda kitaplar alıp yollamak.
• Kuzey Kıbrıs deniz kaplumbağalarını koruma ve yaşatma projesinde görev almış olmak.
• Kardeşimi küçükken hayatın zor şartlarına göre hazırlamak.
• Hiç bir hayvanı sevmiyordum. Sokakta yeni doğmuş bir köpekle karşılaşana kadar. Şu anda üç sokak köpeği sahibiyim.
• Aile bağlarını hep sıkı tutmak, iyi bir insan olmaya çalışmak.
• Tartıcılık, sahilde su satma, arka bahçemizdeki rokaları lokantalara satmaca.. 🙂
• Çocuklara gönüllü ders vermek 🙂
• Köpeğime sabırlı bir anne olmak
• Gece yarısı yolda araç çarpmış yavru köpüşü alıp tedavi ettirmek. Yaşamasını kimse beklemiyordu ama kurtuldu.
• Hayatta her zaman kendim oldum. Ve ruhumun özgür olmadığı hiç bir şeyi yapmadım. Hayallerimi hiç bırakmadım.
• Müziğe bir yerden başlamak polifonik koroda soprano olarak yer almak.
• Blogumu açmak.
• Blogum.
• Blog yazmak.
• Kitap fuarında Can yayınlarında çalışmak ömür boyu ücretsiz kitap için orada çalışabilirim
• Üniversitede son senemde şans eseri Erasmus yapmam ve şu an İtalya’ya gitmem
• hayal kurmak 🙂
• 10 kilo vermek.
• Sigarayı bırakmak.
• Ankara’da ailemle yaşıyordum. İstanbul’da Yapıkredi’yi kazandım. İki ay çalıştım. Bana göre olmadığını anlayıp ayrıldım.
• 15 yıldan fazladır elektro gitar çalmak.
• PC linux.
• En uzun süre plan yapan kişiyi seçen spor yarışmasını kazanmak.
• Senle röportaj yapmak 🙂 (bu espirili arkadaşın röportajlarını -evet 2 tane var- buradan ve şuradan okuyabilirsiniz)
• Reklam yazarlığı yaparken bir bankanın kampanyasında reklam fikrini vermiştim. Stajyerdim hem de!
• Koşuda kazandığım madalya. Sonrasında hiç koşamasam da.
• Dört yıllık üniversiteyi iki yıl okuduktan sonra bırakıp istediğim bölüm olan psikolojiyi okumak. Bir seneye mezunum!
• Her şeyi geride bırakıp yurtdışına yerleşmek ve iş izninin çıkmasını azimle beklemek
• Sağlıklı beslenmeyi ve yaşam tarzını hobi haline getirmiş olmam
• Marketlerde stand görevlisi ve palyaço olmak.
• Yogaya başlamak
• MBA, henüz bitiremedim ama 🙂
• Fırsat buldukça yemek yapıp dostlarımla paylaşmak. Fotoğraf çekmek. Sebze ekip biçmek.
• Üniversite sınavına hazırlanan kör çocuklara ders çalıştırdım.
• İki yıl okuduğum üniversiteyi bırakıp güzel sanatlarda %100 bursla girmek.
• Köpek sahiplenmek.
• Her şeyi toplayıp 1.5 yıl tek başıma yaşamak, çalışmak ve okumak için yurtdışına taşınmak.
• Hayvan barınağı ziyaret etmek.
• Kanser hastası bir ablanın sokakta bakmakta zorlandığı hamile kediyi evime aldım. Altı aydır bir yavrusu ile birlikte benimleler. 1+1 öğrenci evinde büyüyoruz birlikte.
• Yurtdışına çıkmak için deli oluyordum. Ailemi geçindiren kişi bendim ve o dönem şak diye işten çıkarılmıştım. Cebimde ciddi anlamda beş kuruş para yoktu… Yaklaşık iki ay işsiz kaldıktan sonra aynı yerde tekrar işe başladım ve kendime bir hedef koydum. Yıl bitmeden yurtdışına çıkacaktım. İşe döndükten sonra hem evimi geçindirdim hem de para biriktirdim. Bazı günler tek bir gevrekle (simit) geçirdim günümü. Ama 25 Aralık’ta, yıl bitmeden Amsterdam uçağındaydım! Hissettiğim özgüveni, gururu, mutluluğu size anlatamam. Yaptığım en harika geziydi. İlkimdi. İnancımdı. Amsterdam ilk göz ağrım. İyi ki yapmışım.
• Çoook güzel bir soru. Verilen cevapların çoğu da ilham verici… Akşamdan beri düşündüm ve en çok gurur duyduğum sanırım 36 yaşımda 36’dan fazla ülke gezmeiş olmak. Ayrıca canlılara daha sık iyilikler yapmalıyım diye de öz eleştiri yapıyorum kendime bu vesileyle.
• Tesadüfen erken miyosen döneme ait hayvan kalıntıları buldum. Bulduğum yeri ilgililere bildirip kazı yapılmasını sağladım ve böylece Tabiat Tarihi Müzesi’ne katkıda bulundum.

Şimdi söz sizde.. Sizin CV’nizde yazmayan ve en çok gurur duyduğunuz şeyler neler? Mutlaka düşünmeye ve sonrasında bizlere ilham vermek için yoruma bekliyorum.